Bijdrage Alet Aalders, viering 29 april 2007  
 

Voorganger: Alet Aalders

Lector: Paul Louten

 
 

 
 

Lezingen:

Handelingen 13:14,43-52

Johannes 10:27-30

Volkskrant artikel Nederland haalt God er alleen bij voor rituelen:

         
         
 

Welkom en inleiding

 

Hartelijk welkom in deze dienst van schrift en tafel

Het is vakantietijd en dat betekent dat de bezetting in het koor wat kleiner is dan normaal

We zingen vandaag onder leiding van Irina

Dus hou haar goed in de gaten.

 

Op de voorzijde van het boekje staat een klein gedicht;

Wat de bron is met haar palmen,

In de dorre zandwoestijn.

Moet de zondag met zijn psalmen

Op de reis door 't leven zijn.

 

Van tijd tot tijd, zeker in de afgelopen periode als het niet wil regenen moet je planten water geven. Zo voeden wij ons 1 keer in de week aan de Eeuwige Bron.

Zeker als het leven om ons heen soms lijkt op een dorre zandwoestijn, een wereld die ons verwart, bang of boos maakt. Dan is daar dat verlangen naar zingeving en troost die wij elkaar iedere week proberen te bieden.

Vanuit de lezingen wil ik hier verder op in gaan in mijn overweging, mede naar aanleiding van een artikel over het tienjaarlijks onderzoek: God in Nederland.

 

Laten we aan het begin van deze dienst een moment stil worden

 

© alet aalders, 29 april 2007


Overweging

 

Met Kerst zit de kerk vol, met Pasen en Pinksteren mogen we niet klagen. Het is en oude discussie of we aan het verzoek moeten voldoen van ouders die hun kind bij ons willen laten dopen en die we vervolgens nooit meer terug zien. Ook wij zien zo veel mensen die een standby-geloof hebben.

 

Mijn eerste vraag of reactie is dan: is dat erg? Wij zitten hier ook niet iedere dag. Eens per week vinden we genoeg. Of we komen hier af en toe binnen lopen. Op sommige punten in je leven heb je meer behoefte aan kerkbezoek dan op andere momenten. In het onderzoek, God in Nederland, blijkt dat 73 procent van de Nederlanders de religie koestert vanwege de rituelen. Daarom zien we nieuwe mensen zo vaak bij een doop- trouw of rouwdienst. Ook bij rampen en herdenkingen en nationale feestelijkheden zoeken we toevlucht tot het Christendom. Een vorm van nationale identificatie. Een vorm van wij gevoel. Een vorm om troost bij elkaar te vinden of een onderlinge band te scheppen. Nu zitten kerken niet alleen vol met mensen die troost zoeken maar ook met mensen die lekker in hun vel zitten en dat willen kunnen uitdragen en overdragen aan anderen en daar de woorden en motivatie voor zoeken.

Het belang van de dienst op zondag is niet alleen het ontvangen van troost, maar ook gesterkt worden om door de week troost te kunnen bieden door te leven zoals Hij. Door naar Zijn stem te luisteren en Jezus te volgen.

 

In de teksten lezen we wat Jezus' bedoeling is. Paulus en Barnabas dragen nu eens deze boodschap uit. Eerst moeten de Joden Zijn boodschap horen. Maar als dezen dit woord afwijzen, dan gaan zij zich richten op de niet-Joodse volken. Duidelijk zegt Paulus erbij dat dit een opdracht is van God zelf. Met een citaat uit Jesaja 49 vers 6. Deze tekst uit het oude testament beschrijft de opdracht die God geeft aan Zijn Knecht: “ Dat je mijn dienaar bent om de stammen van Jakob op te richten en de overlevenden van Israël terug te brengen dat is nog maar het begin. Ik zal je maken tot een licht voor alle volken, opdat de redding die ik brengen zal tot aan de einden der aarde reikt.”

 

Wanneer en wie maken deel uit van Gods volk. Zijn dat alleen de mensen die iedere week in de kerk zitten? Zijn dat de gedoopten, zij die ingeschreven staan, mensen die iedere maand keurig doneren, zijn het uitverkorenen? Die discussie ontstond ook ten tijde van de eerste zendingsreis van Paulus. De dienst in de synagoge de volgende Sabbat wordt bijgewoond door ‘ bijna de hele stad'. Iedereen wilde blijkbaar naar deze nieuwe Boodschap luisteren, ook de niet-Joden. Dat er zoveel mensen kwamen vervuld de Joden met afkeuren. Waarom zo jaloers? Niet enkel en alleen omdat zij afgunstig waren op het succes dat Paulus en Barnabas de vorige Sabbat hebben gehad en de toeloop van de scharen de volgende Sabbat. Dieper lag de bezorgdheid omdat het gevaar dreigde, dat de zuiverheid en het uitverkoren-zijn van het Joodse volk door de toestroom van niet-Joden op grond van het geloof in Jezus als Heer zou worden aangetast. De Joden zijn bang, dat ‘ zomaar' niet-Joden samen met hen 1 gemeente zouden vormen. Met Kerst zie je ze, daarna een heel jaar lang niet. Als het kind gedoopt is komen ze niet weer. Zitten wij op deze mensen te wachten? Zijn wij de kruidenier die alleen bezocht wordt als het echt nodig is. Moeten wij mensen gastvrij ontvangen die hier alleen komen als het hun uitkomt. Dat lijkt me toch logisch. ‘Niemand zal ze uit mijn hand roven'. Jezus maakte geen onderscheid tussen mensen en iedereen is even welkom. Ook hier.

 

Er is in de loop der tijd wel iets verandert, van het uitdragen van Gods boodschap in de synagoge, aan de rand van een meer, bij de bron, of waar dan ook, werd het uitdragen van het geloof opgesloten in gebouwen, in instituten. Nu lijkt het juist weer weg te gaan uit de kerken. Wat kunnen kerken doen om meer aansluiting te vinden bij die hedendaagse Nederlander die alles van de spirituele markt wil meepikken maar vooral niet op dogma's en leerstellingheden zit te wachten?

 

Vorige week hoorden we Henk al zeggen: “ Jezus was niet van plan een organisatie op te richten, het ging hem om een levenswijsheid, een richtsnoer, leefregels waarbij ieder tot zijn recht komt en niet uitgebuit wordt.” Uit het onderzoek blijkt dat bijna 80 procent van de Nederlanders vindt dat religie op zich niet zo veel met kerkelijkheid te maken heeft. Een grote meerderheid ziet religie meer als iets persoonlijks dan als een groepsgebeuren. Religie is voor hen eerder verbonden met een zoekproces dan met vaste zekerheden. Meer dan de helft van de ondervraagden heeft behoefte om de zin van het leven te overdenken maar doet dat niet in een kerk op zondag.

 

Voor Jezus is ieder mens belangrijk. Herder was Hij, ook en juist voor de schapen de her en der grazen. In gelijkenissen over het rijk Gods maakt Hij duidelijk dat iedereen daar welkom is. Hij kent zijn schapen. Hij begrijpt ze. Hij weet wat er in hen omgaat. Bij Hem kunnen ze hun verhaal kwijt. Hij luistert naar hen, zonder ze bij voorbaat te wantrouwen. En niemand rooft ze weg uit zijn hand. De tekst uit handelingen gaat over het verspreiden van de boodschap. Het woord van de Heer verspreidde zich over de hele streek. Eerst in de synagoge daarna door heel de streek heen.

 

Wij kunnen voor elkaar de goede herder vertegenwoordigen. En met ‘ elkaar' zijn ook bedoeld die vele mensen die een zogenaamd standby-geloof hebben, die geen boodschap meer lijken te hebben aan de kerk. Ook zij worstelen met vele vragen. En misschien zijn wij de enigen die voor hen nog bereikbaar zijn. Wellicht kunnen wij door echt naar hen te luisteren voor hen beeld zijn van een goede herder. Dan zullen we er net als Paulus en Barnabas, net als Jezus voor hen, er opuit moeten en doorgeven wat we hier ieder zondag horen.Amen.

 

© alet aalders, 29 april 2007

Nodiging

God, schepper van de wereld

Wij danken U voor dit brood en deze wijn

Vruchten van de aarde en van mensenhanden.

Uw Zoon heeft het gezegend

En het aan hongerigen gegeven.

In zijn Naam vragen wij U,

Zegen dit brood en deze wijn

Stil onze honger en sterk ons.

Geef dat wij niet alleen aan onszelf denken,

Maar dat wij bereid zijn anderen te helpen

En samen te delen.

 

Iedereen is welkom aan zijn tafel

Kom dan want alles staat gereed.

 

Gebed

Laten we bidden

Om nieuw Godsvertrouwen

Voor allen die twijfelen,

En God zijn kwijtgeraakt:

Dat zij weer leren geloven.

 

Laten we bidden

Voor mensen, moedeloos geraakt

Door gebrek aan succes,

Teleurgesteld in het leven;

Bidden we voor hen

Om nieuw vertrouwen.

 

Laten we bidden

Om nieuwe saamhorigheid

Voor hen die zijn afgehaakt,

En op hun eentje gingen geloven

Dat wij weer gaan beseffen 1 kudde te zijn.

 

Laten we bidden

Voor mensen, doende in de kerk,

Moe geworden en vol twijfel

Of hun inzet iets uithaalt;

Bidden we voor hen

Om godsvertrouwen.

 

Laten we bidden

Om echte eensgezindheid

Tussen allerlei gelovigen

Zekerweters en twijfelaars:

Dat we naar elkaar luisteren

Amen

 

Zegenbede

 

God, wees deze dag onze beschermer,

Eeuwige God, barmhartig en liefdevol, onze helper en herder,

Die onze harten verlicht.

Waak, God, over onze gedachten, woorden en werken

Opdat wij welgevallig mogen zijn voor uw aanschijn,

Uw wil volbrengen

En ons hele leven wandelen op de rechte weg.

 

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest

Amen
 
       
 

| Alets "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2007-09-11 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl