Bijdrage Alet Aalders, viering 12 augustus 2007  
 

Voorganger: Alet Aalders

Lector: Angela van der Marck

 
 

 
 

Lezingen:

Psalm 150

Jesaja 25; 1-9

         
         
 

Welkom

Hartelijk welkom in deze zomerdienst van schrift en tafel waar ik samen met Angela in mag voorgaan. Hartelijk welkom aan allen hier aanwezig.

We zingen, omdat het koorvakantie is, nog steeds met CD.

Laat het geen belemmering voor u zijn om mee te zingen.

 

Inleiding

Een paar maanden geleden verdeelden we onder de voorgangers de psalmen voor deze zomerreeks. Ik heb toen gekozen voor psalm 150. Een psalm die is samen te vatten in 1 zin: Alles wat adem heeft, loof de Heer. Ik zat lekker in m'n vel en het leven lachte me toe dus ik dacht psalm 150 daar kan ik wel wat mee.

Dan krijg je te maken met omstandigheden waar je om het zacht uit te drukken niet echt blij mee bent en dan ga je de dienst voorbereiden en denk je ineens; oh, psalm 150, Halleluja!

Ik heb er nu twee weken mee geworsteld, me afgevraagd hoe je God kunt loven als alles niet zo gaat zoals je wilt dat het gaat. Hoe je God niet de schuld kan geven van wat er fout gaat en hoe je God wel kunt danken, en waarvoor, als het weer mee zit.

Hoofdbrekers.

‘Verloren keert mijn ziel naar U,

en vol van hoop werpt het zich aan Uw voeten

Het vraagt en wacht af op de vrede die alleen U kunt geven.'

Woorden uit het Ave Maria dat we straks in het Latijn zullen horen.

Ik hou me daar aan vast.


Overweging

Ik kwam de afgelopen week de volgende tekst tegen.

Het heet : Een beantwoord gebed.

Ik vroeg om kracht en God gaf me moeilijkheden om me sterk te maken.

Ik vroeg om wijsheid en God gaf me problemen om me te leren ze op te lossen.

Ik vroeg om voorspoed en God gaf me hersens en spieren om mee te werken.

Ik vroeg om moed en God gaf me angsten om te overwinnen.
Ik vroeg om liefde en God gaf me mensen met moeilijkheden om te helpen.

Ik vroeg om gunsten en God gaf me kansen.

Ik kreeg niets waarom ik vroeg.

Ik kreeg alles wat ik nodig had.

 

Ja lekker is dat, is dan mijn eerste reactie. Eigenlijk dezelfde reactie die ik had bij het lezen van de psalm. Als alles goed gaat in je leven, als alles zo z'n gangetje gaat zijn dit teksten waar je wel mee kunt leven. Als het goed gaat is zingen en muziek maken heel erg leuk. Maar als het even tegen zit, of even goed tegen zit, kun je er al minder mee. Dan denk je, dan maar geen kracht, wijsheid, voorspoed, moed, liefde of gunsten maar laat mijn leventje weer gaan zoals voorheen. Ik kan nu God even niet loven. Als ik 's avonds bid begin ik steevast met God te bedanken voor de dag. Ook al zijn mijn gevoelens wel eens anders daarover. Met z'n dag dat alles tegen lijkt te zitten. God prijzen doen we liever als het weer goed gaat. Alles wat adem heeft loof de Heer.

 

Wat is loven eigenlijk, vroegen we ons af op de liturgie avond. Waar komt het woord vandaan, heeft het iets te maken met woorden als Ge-loven, be-loven of ver-loven.

Loven is iemand liefhebben. Is blij met iemand zijn. Is in iemand ge-loven. En ja, ik denk dan dat de woorden eindigend op loven wel iets met elkaar gemeen hebben.

In het latijn is het Laudare , waar van afgeleid is de Laudatio, de lofrede ter ere van een bepaalde persoon die wordt gehouden ter gelegenheid van een bijzondere verrichting of een bepaald jubileum van die persoon.

We kennen lofdichten en lofzangen ook wel hymne genoemd. Het karakter is vaak zeer lovend en hoogdravend, de betrokkene kan geen kwaad doen. Bekend uit de eredienst in de Katholieke kerk zijn het Te Deum Laudamus , latijn voor "Wij prijzen U, O God” en het Magnificat anima mea ook wel de lofzang van Maria genoemd. Psalm 150 is duidelijk een lofpsalm. Deze psalm sluit het Boek der Psalmen af met een lofverheffing over het hele Psalmenboek tot eer van God.

 

Alles wat adem heeft loof de Heer. Eeuwige hier nu, die ons adem geeft, Gezegend Gij, zoals Oosterhuis het vertaalde in zijn lied. Loven heeft vast iets met ademen te maken. Met de adem die je gegeven wordt, en de adem die je weggeeft. Met in- en uitademen. Met de liefdesadem van de ander, die je inademt en de adem van liefde die je uitblaast naar deze ander toe. Een adem vol van liefde uitblazen, dat is loven en zingen.

 

Loven is daarom juist niet alleen iets voor de momenten dat het goed met je gaat.

Het is juist ook iets voor je, als het niet goed met je gaat. Als je je benauwd voelt. Zoals in Jesaja beschreven. De profetie neemt een voorschot op hoe het zal zijn als de slechteriken tot inkeer zijn gekomen. De tekst uit Jesaja is een voorbeeld van hoop uitspreken in slechte tijden. Hij is onze God, Hij is onze hoop. Even je verdriet ter zijde schuiven. Je teleurstelling. De donkere wolken. Even je niet focussen op het hier en nu, maar op later. Je even boven de ellende uittillen, en zicht krijgen – door de donkere wolken heen -op de blauwe hémel. De waas die je het zicht ontneemt, de sluier die je omhuld wordt vernietigt.

Jesaja 25 is een hoofdstuk met een bizarre boodschap: al die volken, al die mensen die elkaar bedreigen, die geterroriseerd worden door de dood – ze zullen feest gaan vieren op de berg van God en de tranen worden van alle gezichten afgewist. De mensen durven vooruit te kijken in een moeilijke tijd.

 

In moeilijke tijden vragen we ons eerder af hoe we er in terecht zijn gekomen en waarom.

Vooruit durven kijken is de eerste stap die je daarna maakt. Zingen over hoop en er zelf in gaan geloven. Beseffen dat God ook voor jou het beste wil. Maar dit niet altijd kan geven op de manier zoals wij zouden willen, maar je wel alles zal geven om jou het zo dragelijk mogelijk te maken. Hij geeft ons kracht, wijsheid, voorspoed, moed en liefde op zijn manier. Hij geeft ons vooral mensen om ons heen die ons weer op adem laten komen.

 

God wil geen ziekte, dood en oorlogen. God vernietigd geen steden en volken. Dat dichten wij aan God toe. Hij heeft ons het leven gegeven - de adem - en wij moeten het leven –wij moeten ademen. ‘Gezegend Gij, wiens wezen is dat ik U niet doorgronden kan, en Gij mij wel.' Een regel uit het lied dat we na de overweging zullen horen. Hoe God in ons en door ons werkt, niemand weet het, maar wel dat God ons iedere dag geeft en we hem alleen daarvoor al danken kunnen.

 

De liefdesadem van de ander, die je inademt en de adem van liefde die je uitblaast naar deze ander toe. Je beseft weer dat je niet zomaar op aarde bent. Dat je niet zomaar toevallig kunt gaan ademen. En liefhebben. Loven is door hebben dat God dit alles weer altijd in je veroorzaakt. Door je weer adem te geven, die je dan aan Hem terug kunt geven. En door de adem door te geven aan een ander die het even benauwt heeft. Loven zorgt voor vreugde en voor geluk. Tegen iemand anders zeggen: dank je wel dat je bestaat! Doet je goed en laat je lachen. Door te loven krijgt de ander, krijgt eigenlijk álles om je heen een ‘glans'. Je breekt even door de donkere muren heen die je benauwen! Je maakt daardoor ook een opening voor de ander. Zicht op de blauwe hemel dwars door donkere wolken heen. De waas die je het zicht ontneemt, de sluier die je omhuld wordt vernietigt. Amen.

 

Nodiging

Moge het delen van dit brood en deze beker

Ons sterken in de hoop

Dat hij leven zal in ons – uit kracht van u.

 

Jezus heeft nooit iemand buiten gesloten

Iedereen is welkom aan zijn tafel

Kom dan want alles staat gereed.

 

Gebed

Laten we bidden

Voor onze gemeente

Die in liefde en harmonie probeert te functioneren.

Dat wij, allemaal samen, Jezus durven te volgen

In Zijn totale keus voor gerechtigheid,

Ook wanneer onze eigen vrede misschien daarom

Tijdelijk wordt verstoord.

 

Laten we bidden

Voor allen die moeten schipperen

Tussen lijfsbehoud en behoud van allen.

 

Laten wij bidden

Om wijsheid,

Om inzicht,

Om begrip,

Om geluk.

Er is zoveel dat ons omringt en in de ban houdt,

Dat wij moeten vragen om, ondanks dat vele,

Toch onze Schepper te kunnen vinden.

Baken in zee,

Wijzer op de weg naar gerechtigheid.

Amen

 

 

Zegenbede

 

Dat onze tong woorden van liefde zal spreken,

Dat onze handen daden van warmte uitstralen,

Dat onze ogen schitteren van genegenheid,

Dat onze oren gespitst zijn op signalen van gerechtigheid

Dat onze voeten zullen gaan op de weg van de vrede

Daartoe zegene ons de God van Sara, Hagar en Abraham

Daartoe zegene ons de Zoon die uit Maria werd geboren

Daartoe zegenen ons de heilige Geest van liefde die over ons waakt

Als een moeder over haar kinderen

Amen

 
       
 

| Alets "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2007-11-13 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl