De Duif - 16 juni 2000

De Duif aan de Prinsengracht, tegenover de Amstelkerk, ondergaat een algehele restauratie. Ook het beroemde Smitsorgel krijgt een opgeknapbeurt.
16 Juni jongstleden was er een rondleiding op en in De Duif-in-restauratie.

Het belangrijkste sloopwerk is achter de rug, de wederopbouw komt nu op gang. Projectleider Paul Morel, sinds 1 januari 2000 in dienst van Stadsherstel Amsterdam NV was als medewerker van het Amsterdams Monumenten Fonds nauw betrokken bij de aankoop van de Duif in 1995.
Morel leidt het restauratie project en achtte het een goed moment voor een rondleiding.

 

Vanaf het hoogste punt. Gezicht op het Amstelveld en Amsterdam-Oost...

  Het kruis is weer terug op de gevel.
Deze versie is uitgevoerd in roestvrij staal. De afmetingen van de voetplaat bleken bij plaatsing te ruim. De exacte maten konden bij aanvang van het project, een jaar geleden, niet ter plekke worden opgenomen en zijn geschat. Afslijpen van de voetplaat is niet mogelijk. De 'oversteek' vult men nu op met een extra natuurstenen plaat.

| Naar bovenkant pagina |
  ...de Prinsengracht in westelijke richting....
     
  ...Reguliersgracht/Amstelveld.
     
  De timpaan is zo goed als gerestaureerd. Het houtwerk staat dik in de verf.
In het rozet wordt te zijner tijd de gevelsteen teruggeplaatst. Restauratie daarvan is een project op zich.

| Naar bovenkant pagina |
  Dak en goten aan de westzijde
     
  De kerk werd gebouwd v——r de industriële productie en blijkt qua constructie een puur Hollands woonhuis. Staalconstructies werden nog niet gebruikt. Molkenboer heeft grote moeite gehad om de overspanning te maken. Dat is technisch ook niet goed gelukt. Door te grote zijwaartse druk raakte de dakconstructie vervormd. Dit heeft de buitenmuren uit elkaar gedrukt. Men constateerde daarin Sscheuren zo breed als de arm van een volwassen man.
     
  De pilonen aan weerzijden van de gevel worden herplaatst. De piloon oostzijde staat al op zijn plek.
In de oostgevel zijn alle balkkoppen van de dakconstructie opengehakt. Vermolmde gedeelten zijn vervangen. Alle goten rondom het gebouw zijn vernieuwd.

| Naar bovenkant pagina |
  Waarschijnlijk wegens geldgebrek tijdens de bouw in 1854 werden de rondingen boven aan de gevel in hout met loodbeslag uitgevoerd. Deze worden tijdens de restauratie door natuursteen vervangen en alsnog uitgevoerd overeenkomstig het oorspronkelijke bouwplan.
     
  De restaurateurs zijn nogal geschrokken van de slechte staat van de muurankers waaraan de natuurstenen gevelplaten hingen.

De Noord-gevel bestaat uit een bakstenen muur van ruim 60 cm dik. Hierin waren ijzeren ankers vastgezet waaraan de zandstenen gevelplaten zaten bevestigd. Deze natuurstenen platen variëren in dikte van plusminus 5 tot 12 cm. Sommige platen waren losgekomen van hun verankering.
De bakstenen draagmuur werd meter voor meter afgebroken en op dezelfde wijze weer opgebouwd. De ijzeren ankers werden vervangen door roestvrij stalen exemplaren waaraan de zandstenen platen zijn vastgekit.
     
  Westgevel
Alle gietijzeren ramen werden gerestaureerd en staan nu in de verf. Deze ramen krijgen aan de binnenzijde een 'voorzetraam'. Dit dient voor warmte- en geluidsisolatie.
Over het kolossale raam in de voorgevel is veel strijd geweest. Er was uiteindelijk slechts een smid die de opdracht wilde uitvoeren.

| Naar bovenkant pagina |
  Gevel links boven Willibrordusbeeld. Hier werd getest hoe reiniging van de natuursteen het best aangepakt kan worden.
De gevel zal 'functioneel'gereinigd worden, de donkere tinten in het zandstenen, verooraakt door inwerking van de elementen en door luchtverontreiniging, blijven zichtbaar.
De natuurstenen platen hebben een dikte van 6 tot 12 cm.
     
  Blik door het grote boograam, ter hoogte van de bovenkant van het orgel.
Het gewelf werd geheel gezandstraald. Het oorspronkelijke stuc-gaas is over het algemeen nog van goede kwaliteit. Losse delen worden vastgeschroefd.
Op sommige plekken, vaak ter hoogte van de 'geboorte' van het gewelf, was het gaas door vochtinwerking verteerd en wordt dit hersteld. Op een extra skinlaag brengt men tenslotte de bovenste stuclaag aan.
Het gewelf wordt in een crŽmekleur afgewerkt in plaats van de grijsblauwe tint die in de jaren vijftig in de vorige eeuw is aangebracht.
     
  Grote boograam in de gevel ter hoogte van de balgkamer.

| Naar bovenkant pagina |
 
Begane grond Westgalerij, met doorkijkje naar de entreehal.
Op de rechterfoto een blik in deze hal - de sporen van de jarenlange gootlekkage zijn duidelijk zichtbaar.
     
 
Interieur, gezien vanaf de Prinsengrachtzijde
     
  Interieur, gezien vanuit het midden van het gebouw, richting Prinsengracht. Zichtbaar zijn de Oostgalerij, het orgelcasco en het bovenste deel van het grote raam.

| Naar bovenkant pagina |
  De sacristie doet dienst als tekenkamer/vergaderruimte
     
  Bouwtekening van de dakconstructie.
     
  Gevelspreuk: "In loco isto dabo pacem".
 
Andere verslagen

Lees voor de voorbeidingen van de restauratie in 1998 de column 'Maandelijks rondje van Beheer' uit Het Groene Licht.

 

| Naar bovenkant pagina | Terug naar Restauratie |