Marina's bijdragen, viering 17 december 2000
 
 

Thema: Belofte 3 en 4 van de Belofte 2000
Met anderen delen
Luisteren om te begrijpen.

 
         
         
 

Lezingen

  • Luc.3; 10-18
  • Filip. 4; 4-7
         
       
 

Welkom en inleiding

Votum.
Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige wiens evenbeeld wij zijn,
die ons van licht heeft geschapen om te kunnen stralen en glanzen in deze wereld
en die ons stem heeft gegeven om de goede woorden van het Evangelie van Jezus Christus door te geven aan iedereen die het maar horen wil.
Wij worden gesteund en gedragen door de Geest van God die in ons en met ons is.
Amen

Inleiding

Welkom allemaal in deze dienst van Schrift en Tafel in de Duif. Het is de 3e Zondag van de Advent, van de Verwachting van de Geboorte van het Goddelijke op aarde.

Aansteken van de Adventskrans door Reinier

Wij leven deze 4 weken met een hedendaagse belofte die veel Evangelische trekken heeft. De Belofte 2000 zoals die op de voorzijde van uw liturgieboekje is afgedrukt.
Deze zondag staan de 3e en 4e belofte centraal . Ik lees ze u voor : Belofte 3 en 4.
In andere woorden spreken de twee Bijbelteksten die Reinier straks gaat lezen over dezelfde thema's. Lukas vertelt in het 3e hoofdstuk hoe de mensen vragen aan Johannes de Doper hoe zij om dienen te gaan met aardse goederen; Johannes, de heraut van Jezus Christus meldt dat er in het nieuwe leven waar hij toe oproept, gedeeld moet worden, geen afpersing of oneerlijke geldhandelingen meer. Niet meer pronken met mooie kleren als er naast je mensen leven die niks hebben.
Niet meer je te barsten eten terwijl een ander geen eten heeft om te overleven.
En in de brief van Paulus aan de Philippenzen spreekt Paulus van een openheid naar anderen die gekenmerkt wordt door de vrede van God die alle begrip te boven gaat. Luisteren om te begrijpen : vanuit een andere grondhouding dan de eeuwige hoog-individualistische winnersstatus van deze tijd, leven en laten leven in het Licht van het Koninkrijk.
Maar daarover straks meer. Ik wens ons allen een gezegende dienst toe.


Overweging

Ik liep gisteren in de HEMA en daar stonden twee witte meiden met elkaar te praten, toen zij uit elkaar gingen riep de een tegen de ander : "ik ga jouw zien "Nou zou dat niet misstaan hebben uit de mond van een Surinaamse jonge vrouw, maar dit meisje was blank en Westfries en zij sprak die woorden ook op zijn Westfries uit. Jonge mensen hebben hun eigen taal gemaakt, een beetje Hollands, een beetje Engels, een beetje Papiamento, een beetje Spaans, noem maar op....
Het is een taal van verdraagzaamheid, van omgaan van mensen van heel verschillende culturen met elkaar. Een taal die ouderen niet beheersen, ouderen die alleen opgegroeid zijn met witte mensen in een calvinistische Hollandse cultuur met van die ouderwetse dodelijke gezegdes als "wie niet werkt zal ook niet eten"en "zij moeten zich maar aanpassen" etc
Eigenlijk zouden wij allemaal op les moeten om de taal van het willen verstaan te leren, om misschien wel te vergeten wat wij allemaal uit ons hoofd hebben moeten leren. Want daar moet het Evangelie tegenop boxen.
Afgelopen maandagavond waren wij bijeen in de liturgievergadering rondom de beloftes en de teksten van vandaag en het was toch een heftige avond. Een avond waarop iedere Duif daar aanwezig eigenlijk nog eens een keer opnieuw aan het vechten was voor de vrijheid die wij in onze Duif hebben verworven. De boodschap was: dwing mensen niet om zich vast te leggen aan woorden die niet de hunne zijn en dwing hen niet om te geloven op een manier die wellicht niet de hunne is.
Toen merkten wij ook hoe moeilijk het eigenlijk is andere mensen vrij te laten, om mensen niet af te wijzen op wat zij zeggen of op de woorden die zij gebruiken.
Wij rolden over elkaar heen om de werkelijke, de echte vrijheid te behouden die wij lang geleden of nog maar net verworven hebben.
Wij zijn op zoek naar het gemeenschappelijke in onze geloofsbeleving in de Duif, naar de rode draad in ons gezamenlijke geloof en wij komen heel duidelijk uit bij VRIJHEID, VRIJHEID VAN MENINGSUITING ook als het gaat om wat je en hoe je gelooft.
En als ik dan weer aan mijn eigen geschiedenis denk en hoe ik de traditionele protestantse kerken heb verlaten 11 jaar geleden, omdat ik niet kon zeggen wat ik werkelijk geloofde, omdat ik mij niet kon uiten zoals ik was dan weet ik ook waarom die Vrijheid ook voor mij nog steeds zo belangrijk is.
Want het goddelijk laat zich niet vangen in regeltjes, in normen en wetten en God laat zich niet opsluiten in een taal, in een spraak, in het z.g. ware geloof van welke kerk dan ook want er zijn nogal wat kerken die dat pretenderen te bezitten.
En dat hoort helemaal niet bij God en zijn Belofte : bezitten en er bovenop gaan zitten.

In de derde belofte gaat het over delen van tijd en materiële middelen om zo uitsluiting en onrecht, politieke en economische onderdrukking te bestrijden. Delen van datgene wat je hebt met anderen die niks hebben. Wereldwijd lukt dat nog niet erg ook al doen heel veel mensen erg hun best, maar de taal van de macht en het grote geld is een andere dan de taal van het delen, van het samen genieten van datgene wat je hebt. De westerse samenleving is heel rijk, maar er wordt alleen maar geknepen en bezuinigd op onderwijs, zorg en openbaar vervoer. Er worden kleine injecties gegeven tot verbetering maar dat is een druppel op een gloeiende plaat. Als je in de wereld van het grote geld verkeert dan is het steeds belangrijk om de andere kant te blijven benadrukken, niet als een soort Don Quischot maar gewoon omdat ook daar de Goede Boodschap moet blijven klinken. En dan zijn er kleine persoonlijke acties die toch uiteindelijk effect sorteren. Ik ken iemand die elke dag naar de Klachtenlijn van Schiphol belt wegens de geluidsoverlast en de schadelijke invloed die het uitbreiden van de aantallen vluchten heeft op mens en milieu.

Delen is eigenlijk heel leuk en vriendelijkheid kost ook niks meer, zeg ik altijd. Want de vreugde van de ontvanger, van het samen delen maakt het leven alleen maar waardevol. En de woorden uit Filippenzen over de vrede van God die alle begrip te boven gaat, geven ons een rijk gevoel : als je dat in je hart en in je gedachten kan ervaren is het niet zo moeilijk meer om vriendelijk te zijn. Niet zo moeilijk om te glanzen en te stralen naar hen die om je heen zijn.
Maar helaas het is niet altijd rozegeur en maneschijn, soms zijn er mensen die die vriendelijkheid misbruiken, die de christelijk Vrijheid niet aankunnen, die de openheid van anderen misbruiken. En dan is Jezus van Nazareth geen doetje, Hij laat niet met Hemzelf en het erfgoed van zijn Goddelijke Vader rommelen. Hij slaat de geldwisselaars uit de tempel, hij walgt van mensen die alleen leven voor geldelijk gewin. Die aan een soort bewustzijnsvernauwing lijden en niet meer zien de mens die naast hen is.

En Hij zal het kaf van het koren scheiden : wat bedoelt Johannes met die uitspraak?
Is dit alleen een dreigement, of geeft hij hiermee aan hoe de Goddelijke Zoon zijn ambt van Verlosser en Bevrijder zal aanvaarden. Niet mooi weer spelen op een troon, met een batterij knechten om hem heen. Neen, Hij gaat op pad om te vertellen hoe het beter kan, hoe mensen beter en echter met elkaar kunnen leven. Hoe je kan genezen van 'heersen en misverstaan'.
En het is niet gemakkelijk en het is ook lang niet soft wat Jezus ons heeft verteld en voorgeleefd. Daarom is het ook af en toe wel moeilijk, want het ene moment moet je luisteren om te begrijpen, maar als mensen alleen gif spuiten over anderen, als mensen foute dingen zeggen waarmee zij heel sluipend een ander kapot maken, moet je misschien wel helemaal niet zo vriendelijk zijn. Dan moet je misschien wel zeggen : Stoppen of eruit !! Is dat onblusbaar vuur ?? Is dat de grens die mensen kunnen overschrijden, is dat de drempel die politici kunnen overgaan of de onderdrukking die in sommige landen gewoon is waardoor het vuur niet meer uitgaat ? Soms moet je gewoon knokken tegen onrecht, laster duidelijk afwijzen en fanatisme bestrijden als dat in je nabije omgeving is. En steeds voelen bij jezelf of dat in overeenstemming is met je goddelijke even beeld of niet ,steeds nagaan of de macht je niet in zijn greep heeft gekregen.

Leven volgens het Evangelie is simpeler gezegd dan gedaan, maar het is te doen als je steeds weer opnieuw kunt toetsen met anderen of je op de goede weg zit, of jouw geboorte uit de diep versteende moederschoot echt tot een nieuw mens heeft geleid. Onstuitbaar vrij, zo licht als Hij.
Dat is een heerlijk doel, dat is ook een menselijk en een goddelijk doel tegelijkertijd en daarvan zijn wij in blijde verwachting.

Amen


Nodiging

Zoals Jezus met zijn vrienden en discipelen Brood en Wijn deelde omdat zij samen voor dezelfde klus stonden, zo delen ook wij met elkaar brood en wijn omdat wij ook het leven samen willen delen. Wij zijn zoekers naar Gods heil, wij zijn vragers naar de Weg naar het Koninkrijk van God op aarde en wij leven vandaag en alle dagen van ons leven in de verwachting van een Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde waarin wij echt mens kunnen zijn. Want niemand is vergeefs geboren, je kunt altijd opnieuw beginnen, vandaag, hier en nu voor het Aangezicht van de Eeuwige en Zijn gemeenschap.
In Zijn Naam mag ik iedereen uitnodigen hier aanwezig, iedereen is welkom aan de tafel van God en mensen zonder uitzondering wat je gelooft, hoe je eruit ziet, wie je ook bent : je bent welkom !
Komt want alles staat gereed.


Zegenbede

De Eeuwige zegene ons en Zij behoede ons,
De Onnoembare doe Zijn Aangezicht over ons lichten en zij ons genadig,
De Barmhartige verheffe Haar Aangezicht over ons en geve ons vrede
Amen

       
       
 

| Archief/Bijdragen | Marina's "Hoofdpagina"Gastvoorgangers |
 
 

FV 2000-12-18 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl