Voorganger: Alet Aalders
Thema: Het raakt me.
lector: Yvonne van der Velden ipv. Nicole van Eijck (ziek)
Lezingen:
Marcus 5; 21-34
Marcus 5; 35-43
Inleiding.
De lezing van vandaag lijkt in schril contrast te staan met het overlijden van Fons. (red.: Fons Ruitenbeek; zie ook bij Nieuws)
De tekst gaat over het genezen van zieken. Ik heb bij het schrijven van mijn overweging mijn uiterste best gedaan de lading van deze tekst te krijgen. Het is namelijk o zo makkelijk en o zovaak gezegd, om te beweren dat als een zieke niet beter wordt z'n geloof niet sterk genoeg zou zijn geweest of er niet genoeg gebeden is. Dat is onzin. Dat de een geneest en de ander niet heeft niets met geloof te maken. Geloven geeft geen garantiebewijs voor onsterfelijkheid. Geloof heeft veel meer te maken met de kracht en liefde die je mag ontvangen van God en van de mensen om je heen om zo met je ziekte om te gaan.
In de lezingen gaat het om mensen die met de maatschappij of met zichzelf worstelen en daarvan genezen worden, omdat zij worden aangeraakt in hun verdriet en kracht krijgen om verder te kunnen. In de verhalen uit de Bijbel over genezingen gaat het niet zozeer om het wonder dat iemand door geloof genezen wordt maar wel om de manier waarop Jezus omging met zieke mensen.
Daarop wil ik mij concentreren in de overweging.
Overweging.
In de bijbel staan aan aantal genezingen van zieken door Jezus. In een uitleg over de teksten van vandaag las ik: ‘Het evangelie van deze zondag stelt ons Jezus voor als degene die de dood overwint.' Ik geloof niet dat het Jezus' bedoeling was om als wonderdoener afgebeeld te worden. En er is ook geen sprake van letterlijke opwekking uit de doden. In de verhalen over genezingen gaat het niet zozeer om het wonder maar wel om de manier waarop Jezus omging met zieke mensen. Daar kunnen wij vandaag de dag ook iets mee. Als je een genezing ziet als een wonder is daar de verwondering, de blijdschap, maar actief kun je er niets mee. Je kunt er wel op hopen. Maar het is een soort van feit. Als het te bewijzen valt ten minste.
Voor ons is het veel interessanter te kijken naar hoe Jezus met zieke mensen omging. Hoe hij mensen aansprak die uit de gemeenschap verstoten waren of die op slot zitten in zichzelf. Jezus lijkt een ervaren therapeut. Hij neemt waar wat iedere man of vrouw mist, en Hij weet hoe Hij nieuw leven in hen kan wekken. De verlamde man, aan bed gekluisterd, ontneemt Hij zijn angst en onzekerheid. De melaatse raakt Hij aan en laat de man zien dat hij niet onrein is, geen mens is onrein. De kromgebogen vrouw in de synagoge bevrijd Hij uit de geïsoleerde positie waarin zij zichzelf gebracht had. De doofstomme blijkbaar monddood gemaakt geeft Hij zijn stem terug.
En dan het dochtertje van Jaïrus, een meisje van 12 op weg naar volwassenheid.
In de tekst staat dat ze op sterven ligt. In de Griekse tekst staat echter niet het gebruikelijke woord voor sterven maar word er een ander woord gekozen (eschatoos echei) wat betekent: ‘zij houdt vast tot het laatste'. Je kunt het uitleggen door te zeggen dat ze niet volwassen wil worden. Ze is gevangen in haar kind zijn. Het arme kind kan gewoon geen stap doen – als de dood is ze voor het leven. Jezus pakt haar hand en zegt tegen haar: ‘Talitha koem!, meisje sta op.' Sta op eigen benen, het is de hoogste tijd, je bent al twaalf.
Jezus genas mensen door ze aan te raken of zich te laten aanraken.
De aanraking van een ander mens kan genezend werken. Velen zien dat als zweverig maar we doen het allemaal bijna dagelijks zonder erbij na te denken. Als je je hoofd stoot of je ergens anders bezeert, leg je meestal onmiddellijk je hand op die plek om die te beschermen of de pijn te verzachten.
Als kind weet je hoeveel het scheelt als je vader of moeder je aanraakt als je ergens pijn hebt en kinderen zijn geneigd om mensen om hen heen die pijn lijden aan te raken. Iemands hand vasthouden, een arm om iemands schouder leggen, zijn voorbeelden van manieren om je zorg te uiten.
Het is bekend dat mensen die in coma liggen of mensen die op de ic in slaap gehouden worden een rustiger ademhaling krijgen als zij worden aangeraakt.
Alleen verdriet hebben is veel erger dan met een arm om je schouder.
Als het je raakt, als iemand je aanraakt doet dat iets met beiden. Het ontroert.
Het Griekse woord voor ontroering is ‘geraakt worden in je ingewanden'.
Als iemand je echt raakt, raakt dat je van binnen. Als we elkaar aanraken maken we een cirkel rond door onze energievelden op elkaar te laten aansluiten. Daardoor stroomt er iets van jou in die ander over. Iets van jouw lichaamswarmte, jouw kracht. Je deelt elkaars zorg, liefde en kracht. In de lezing staat er, als de vrouw zijn mantel aanraakt: Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd.
Je aan laten raken of iemand aanraken is voor iemand die zo geïsoleerd stond als de vrouw in de lezing zeer belangrijk. Zij zit al 12 jaar lang opgesloten in haar onreinheid en haar schaamte over haar grote afhankelijkheid. Zij kan niet anders dan voortdurend een beroep doen op anderen die haar mogelijk kunnen helpen. Een leeggezogen vrouw, doordat zij letterlijk leegloopt, leegbloedt, en doordat zij uitgezogen wordt door allerlei mensen die aan haar verdienen. Haar redding is haar grote verlangen bevrijd te worden van haar angst en isolement. Hoe zij er ook aan toe is, zij blijft zoeken, blijft vechten voor een betere toekomst, genezing en vrijheid van leven. Zij blijft geloven en hopen.
Een Chileens dichter (Guido Bello. Chili) schreef:
Hoop is licht onderweg
Tederheid zacht als wol
Wijnrode zon
Een omarming tussen vrienden
Hoop is als de wind die aangewakkerd wordt
Hoop vormen jouw fijne handen
Gebroken vleugels die hoogte winnen
En een lied aanheffen.
Ziekten zijn niet altijd te genezen. Door een vinger op de zere plek te leggen zal hij of zij niet zomaar genezen worden maar het kan de pijn wel verzachten, het kan iemand hoop geven, rust brengen, gebroken vleugels kunnen weer hoogte winnen.
Jezus laat ons zien dat we zieke mensen niet zieker moeten maken door ze apart te zetten, dat we iets voor hen kunnen betekenen. Jezus heeft allen die in Hem geloven, de geest van genezing geschonken. Ook wij kunnen een zegen zijn voor andere mensen.
Amen
Nodiging
Jezus heeft nooit iemand uitgesloten
Dus kom want alles staat gereed.
Voorbede
Laten we bidden
voor hen die erg ziek zijn,
en hopen op beterschap
dat zij kracht mogen ontvangen uit gebed
en hun hopen waar wordt.
Laten we bidden
Voor de kring van mensen
Rondom een ernstige zieke;
Dat zij kracht kunnen blijven geven
Laten we biddend gedenken
Allen die gestorven zijn
En ons blijven raken
Wij dragen hen mee in ons hart
Laten we vooral ook bidden
Voor hen die hun dierbaren hebben verloren
Dat ook zij omringt worden door een kring van mensen
Die hen aanraken en kracht geven.
Amen
Zegenbede
Moge de Eeuwige u zegenen en behoeden
Moge de Eeuwige zijn aangezicht over u doen lichten
En u genadig zijn;
Moge de Eeuwige zijn aangezicht over u verheffen
En u vrede geven
In de naam van Vader, de Zoon en de heilige Geest
Amen
| Alets "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |
RG 2006-07-02 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl